Wet zorg en dwang
De Wet zorg en dwang (Wzd) is sinds 2020 geïmplementeerd binnen de Raphaëlstichting en we zijn nog steeds bezig met het verfijnen van deze implementatie. Onze medewerkers raken steeds beter bekend met de ins en outs van de wet, maar we merken dat het nog niet altijd lukt om de evaluaties strikt volgens het periodieke stappenplan uit te voeren. We zien echter wel een verbetering hierin.
Het stappenplan wordt door onze medewerkers als bewerkelijk en tijdrovend ervaren, en dit geldt ook vaak voor de betrokken cliënten en vertegenwoordigers. De organisatie en uitvoering van de evaluaties volgens het stappenplan rust grotendeels op de schouders van onze gedragsdeskundigen en Wzd-functionarissen. Dit legt een zware last op hun kostbare tijd.
Om ontwikkelingen op het gebied van wetgeving te volgen en casuïstiek te bespreken, komt er tweemaandelijks een stichtingsbrede werkgroep Wzd bijeen. In 2022 hebben we het voorzitterschap van het regionale Wzd-beleidsoverleg uitgevoerd.
We betreuren het dat Ons-ECD het nog niet mogelijk maakt om op locatieniveau gegevens te genereren over onvrijwillige zorg. Hierdoor is het niet mogelijk om een analyse uit te voeren dicht bij de bron, door de zorgverantwoordelijken zelf. Het analyseren van gegevens op organisatieniveau naar aanleiding van het bestand dat naar de IGJ wordt verstuurd, is daardoor een fikse klus vanwege de anonimisering en codering.
Conclusie van de analyse: Over het algemeen kunnen trends in de toename en afname van maatregelen worden verklaard door cliëntgebonden factoren en onjuiste registratie van onvoorziene maatregelen. Wij vragen ons wel af of een dergelijke uitgebreide analyse wel voldoende opbrengt. Wij zijn van mening dat het veel belangrijker is om te investeren in de evaluatie met de cliënt/vertegenwoordiger en de diverse disciplines (waaronder onafhankelijke deskundigen) die bijdragen aan de evaluatie. Dat is de plek waar écht een verschil gemaakt kan worden.
(NB: Gegevens en analyse van Verplichte en Onvrijwillige zorg 2022 is verstuurd aan de IGJ en eventueel op te vragen bij de kwaliteitsdienst van de Raphaëlstichting)
Terug naar vorige pagina