CCR bijeen: samenwerken en ontmoeten

“Ons overkwam in het gesprek de vraag: wie is hier de cliënt, wie de verwant.”

Elk half jaar komen de CCR- C(liënten) en de CCR-V(erwanten) bijeen voor een vergadering. Dit keer was de ontmoeting in Rudolf Steiner Zorg.

Het centrale thema van de dag was samenwerking. Hoe kun je elkaar ontmoeten? Hoe kun je je eigen weg gaan, als CCR-C en CCR-V (met ieder een eigen verga- dering), maar tóch samenwerken? 

Waar zijn we goed in, waar hebben we hulp bij nodig, waar zijn we kwetsbaar in, hoe deel je dingen? Hoe kunnen we samenwerken? 

Hester Buijs opende de bijeenkomst: “Al deze vragen … dat vraagt oefening door te doen! En dát gaat deze ochtend gebeuren. We gaan het doen! Geralda Geer- ligs, euritmiste van Rudolf Steiner Zorg, gaat ons daarbij helpen.” De euritmieoefeningen van Geralda bleken heel effectief. Bijvoorbeeld het vanuit een grote kring naar binnen en dan weer naar buiten lopen: “Dan luister je met voelen”, “Voelt echt als samenwerken en dat je ruimte voor elkaar maakt”, “Je moet tegelijk bij jezelf én bij de ander zijn.” 

Na de euritmie volgde een nieuw onderdeel van het programma waar ontmoeten centraal stond. Bewoners en verwanten vormden tweetallen en bespraken met elkaar deze vragen: wat kan je goed, wat kan je niet zo goed en hoe kan je hulp vragen, waar zie je de valkuil van de ander, hoe kan je de ander spiegelen? 

In de mooie ruime bovenzaal waren de tweetallen binnen de kortste keren geanimeerd in gesprek. Enkele reacties: “Ons overkwam in het gesprek de vraag: wie is hier de cliënt, wie de verwant.” “Heel fijn, zo’n nieuwe ontmoeting!”, “Soms durf je niet te vragen; bang voor het antwoord van de ander.” “Dan ben je kwetsbaar en dan moet je elkaar leren vertrouwen: het is OK.. jíj bent OK”. “Ik wil leren lezen; ik ben al oud, dus ik moet het nú doen! Het is mijn leven!” 

Na de lunch werd een bezoek gebracht aan Artaban, de locatie aan de Rusthoeklaan waar mensen met een verstandelijke beperking wonen. De groepsfoto die voor deze locatie werd gemaakt, laat zien dat het een mooie en vrolijke dag was waar verwanten en cliënten een stuk nader tot elkaar zijn gekomen.