Reportage van Heleen Versteeg 

Het is een zonnige dinsdagmiddag als ik de pottenbakkerij van Feniks binnenloop. De medewerkers zijn geconcentreerd bezig met hun werk.

Er heerst een weldadige rust.

Ik had mijn komst aangekondigd en werkplaatsleider Irene heet me welkom. Ze vraagt of ik eerst even rond wil kijken voordat we gaan zitten.

Medewerkers Ruben en Ramona willen graag weten wat ik kom doen en beginnen spontaan te vertellen over de pottenbakkerij en laten trots zien wat ze gemaakt hebben. Hun producten staan te koop in de winkel.

Even later schuiven we aan voor de theepauze aan de grote tafel.

Aanleiding voor mijn bezoek is de eindpresentatie die Niels en Irene gaven ter afsluiting van hun cursus Verbindend Vormgeven op 6 juli jongstleden op Midgard. Alle cursisten hadden een kort filmpje gemaakt over hun project in samenwerking met eindexamenkandidaten van het Mediacollege in Amsterdam (zie ook nieuwsbrief 2, klik hier)

Niels en Irene kozen ervoor om in het filmpje de winkel en de werkplaats door de ogen van een klant te laten zien. (Het filmpje is te zien op You Tube: klik hier)

Irene en Niels voor de winkel

Deze cursus was een vervolg op de eerdere cursussen voor werkplaatsleiders: de opleiding Conceptontwikkeling, de opleiding Productontwikkeling en de opleiding Werkplaatsontwikkeling. Tijdens deze eerste drie cursussen lag de focus op veranderingen in de zorg en het ondernemerschap van de werkplaatsleiders. De cursus Verbindend Vormgeven legt meer de nadruk op de vormgeving van het product en de plaats van de maker in de maatschappij.

Voor zowel Niels als Irene, die beiden werkzaam zijn in pottenbakkerij Feniks in hartje Schoorl, was deze cursus een logisch vervolg op de eerdere cursussen. Want als je winkel eenmaal draait hoe laat je dat dan zien? Je kunt wachten tot mensen je winkel binnenkomen maar je kunt ook zelf letterlijk een stapje naar buiten doen. En dat hebben ze gedaan door het ontwikkelen van de uitverkooptafels die buiten staan. Dit in samenspraak met de medewerkers.

Op de tafels worden de afgeprijsde producten uitgestald. Dit trekt de aandacht van voorbijgangers. Ook het neerzetten en het ’s avonds weer binnenhalen van de spullen is vaak aanleiding voor een praatje met de mensen die langslopen.

Ramona vertelt: ‘ik deel kaartjes uit aan de mensen die langslopen, daardoor komen ze naar de winkel’.  Sofie: ‘ik vind het leuk dat we zelf mogen bedenken wat we willen maken, maar het moet wel verkoopbaar zijn’. Klaas vult aan: ‘we maken sier- en gebruiksvoorwerpen, waaronder ook urnen’.

Er wordt veel in opdracht gemaakt, maar er is ook ruimte voor vrij werk. De lijst met opdrachten is nooit leeg. Tijdens mijn bezoek komt een klant een vaas ophalen die gemaakt is als aandenken aan zijn huwelijk: de huwelijksgasten mochten allemaal iets op de vaas schrijven, daarna werd hij afgebakken bij Feniks.  Dit is maar een van de vele voorbeelden van wat er mogelijk is.

Niels: het vormgeven en verkopen is een constant proces waarbij ook geexperimenteerd wordt met nieuwe technieken.  Soms leidt dat tot verrassende producten.

Zowel Niels als Irene hebben de cursus als zeer positief ervaren, met name door de uitwisseling van kennis en ideeën van hun collega werkplaatsleiders. Het versterkt de onderlinge banden en de intervisies waren leerzaam.

Het succes van hun aanpak vertaalt zich in de eerste plaats in het welbevinden van de medewerkers en in de tweede plaats in de omzet.

Als ik tot slot nog een rondje door de werkplaats loop, kan ik niet anders dan bevestigen dat de medewerkers zich hier prettig voelen en trots zijn op wat ze maken. Ze hebben een evenwicht gevonden tussen commercie en kunst.

We staan nog even stil bij de grote felgekleurde gorilla van steengoed die buiten staat. Niels en Irene overwegen om hem te schenken aan een goed doel: u wordt als lezer van harte uitgenodigd om mee te denken!
U kunt uw suggestie mailen naar info@feniks-atelier.nl

> terug naar de nieuwsbrief