Terug naar Hoofdpagina

“We staan altijd voor elkaar klaar en zijn er direct als we elkaar nodig hebben”

Mijn naam is Simone van der Zande – De Krijger. Ik ben 38 jaar jong en ben op Midgard werkzaam als Senior en persoonlijk begeleider op de Daniëlgroep.

We hebben op Midgard een intensief jaar achter de rug. Het begin van de Coronatijd was voor iedereen uiteraard een schok, voor mijn gevoel kwam het zo opeens opzetten en kwamen de maatregelen vrij abrupt. Ik werkte eigenlijk van nieuwsbrief tot nieuwsbrief, merkte ik.

De groep (met kinderen en jongvolwassenen in de leeftijd van 10 – 21 jaar) zou gaan sluiten en de bewoners moesten voor onbepaalde tijd op de groep blijven. Normaal gesproken zagen zij een tot meerdere keren per week hun ouders of logeerden ze geregeld bij hen. Dit was een moeilijke en heftige periode, de bewoners waren van de rel, wat zich vaak uitte in meer moeilijk verstaanbaar gedrag dan daarvoor.

Mezelf inleven in de bewoners was uiteraard wat ik deed; ik snapte dat het heel erg moeilijk voor ze was en ik probeerde samen met hen er het beste van te maken. Al snel kwamen we erop om vaste ZOOM-afspraken in te plannen met ouders. Dit werkte voor een aantal bewoners, maar uiteraard snapten ze alsnog niet waarom déze manier en waarom ze niet ‘live’ een knuffel en een kus kregen. Dit was moeilijk om te zien. Ik heb zelf ook twee kinderen en zou me niet kunnen voorstellen om ze die weken niet te kunnen zien of een knuffel te kunnen geven.

Het team waarin ik werk is erg sterk en flexibel, en vertrouwd. Dat heb ik ook zeker in deze periode tot nu mogen ervaren. We staan altijd voor elkaar klaar en zijn er direct als we elkaar nodig hebben. Er kan te allen tijde een beroep worden gedaan op je vrije dagen omdat een collega getest moet worden, bijvoorbeeld. Samen staan we sterk!

In de beginperiode had ik een wekelijks overleg met onze clustermanager en orthopedagoog, dit was erg fijn. Wekelijks bespraken we dan kort hoe het met de kinderen ging en waar we tegen aanliepen. Na de eerste echte lockdown mocht een aantal bewoners onder strikte voorwaarden gelukkig weer naar huis; ik voelde me opgelucht voor hen én hun ouders. Ik merkte dat dit me toch meer deed dan ik al dacht.

De werkdruk is wel verhoogd, dit voel ik ook. Thuis ben ik geregeld met werk bezig; er wordt veel van me (ons) gevraagd. Door Corona zijn er vaak dingen, zoals nieuw of aangepast beleid en als een medewerker moet worden getest is er direct vervanging nodig. Dat moet toch goed en accuraat gecommuniceerd worden aan het team.

Andersom ook. Als ik of het team tegen dingen aanloop, moet dit goed en helder gecommuniceerd worden, zodat het impactteam het kan bespreken. De rol van de wederzijdse heldere communicatie neem ik uiteraard erg serieus en dat is ook mijn taak als senior. De samenwerking met onze clustermanager is hierin belangrijk; die is ook altijd bereikbaar. Sinds een aantal maanden hebben we een teamcoach bij wie ook af en toe ons hart kunnen luchten, dat is heel fijn.

Al die extra’s neem ik graag voor lief, want werken met deze bewoners en met dit team is fantastisch. We moeten er voor elkaar zijn en hier samen doorheen. Ik hoop uiteraard dat we zo snel mogelijk van die vervelende Corona af zijn en we terug kunnen naar het vrijere leven dat we hiervoor hadden.

Terug naar Hoofdpagina